หลายคนที่มาที่นี่ล้วนแต่มีความทุกข์อยู่เต็มหัวอก ความทุกข์ ความโศก ใช่ว่าจะอยู่กับเราตลอดไป เมื่อมีความทุกข์ เราก็จะมีความสุขตามมา แต่ทุก ๆ ครั้งที่เรารู้สึกมีความทุกข์ มันจะทำให้เรารู้สึกเสมอว่า ความทุกข์ที่อยู่กับเรานั้นมันนานนัก เมื่อไหร่ความสุขที่เรารอมันจะมาหาเราสักที คำตอบที่เราได้รู้มันอยู่ที่นี่ ที่ศูนย์พลาญข่อย ทุกข์ที่เราแบกมาจากโลก พอเห็นป้ายศูนย์ตอนขับรถมา อ้างว้าง ความทุกข์อกทุกข์ใจที่มันอยู่กับเรามาหลายวันมันเริ่มจางไป จนหายไปหมด สมาธิมันทำให้เราเตรียมพร้อมและเตรียมใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเรา เราจะไม่ทุกข์และไม่สุข เราจะอยู่นิ่ง สมาธิเท่านั้นที่จะเคลื่อนที่ ความจริงความรู้สึกของนุ้ยที่มาที่นี่ ไม่ได้ชอบหรือสนใจอะไรเท่าไหร่ จนนานเข้า ความรู้สึกที่สงสัย ความรู้สึกที่เฉย ๆ กลับกลายเป็นการแสวงหาสมาธิและต้องการอยู่ทุกเมื่อ มันทำให้เรามีปัญญาและประสบความสำเร็จในจิตใจ นุ้ยคงจะไม่ละทิ้งสิ่งที่มีค่านี้ไป นุ้ยเห็นค่าและความสำคัญของการปฏิบัติและจะปฏิบัติต่อไปไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหน ๆ