ท่านไม่เคยอยู่นิ่งๆ แม้แต่ตอนที่ท่านนั่งคล้ายกับรูปปั้น ท่านก็ยังคงวอกแวก โอนไปเอนมา จิตที่ชอบคิดของท่านวิ่งวุ่นไปโน่นมานี่ตลอดเวลา
เปลวไฟภายในตัวท่านไม่เคยสักครั้งที่จะไม่วอกแวก จากความปรารถนาหนึ่งไปยังอีกความปรารถนาหนึ่ง ท่านกำลังถูกดึงไปดึงมา
ตอนที่ท่านไม่มีความปรารถนา ไม่ปรารถนาที่จะไปถึงยังจุดที่สูงสุด เมื่อนั้นแหละ…ที่ท่านจะนิ่งเฉย
ความปรารถนาเป็นลมที่พัดโบกมาอย่างต่อเนื่อง ภายในตัวท่าน ทำให้เปลวไฟภายในตัวท่านถูกพัดไปพัดมา นั่นคือเหตุผลว่า
ทำไมท่านจึงนิ่งเฉยไม่ได้ แม้แต่ชั่วขณะที่ท่านกำลังนั่งสมาธิอย่างเงียบๆ ท่านก็ไม่นิ่งเฉย
ตอนที่ท่านมีธุระยุ่งอยู่ ท่านหมกมุ่น ท่านอาจไม่มีความคิดมากนัก แต่ตอนที่ท่านกำลังนั่งไม่ทำอะไรเลย
พลังงานทั้งหมดของท่านเคลื่อนไปสู่ความคิด ด้วยเหตุนี้
ความคิดนั้นความคิดนี้มีเข้ามาอย่างต่อเนื่อง บางเรื่องแทบไม่น่าเชื่อ เป็นความทรงจำในอดีต
ที่อยู่ดีๆก็พลุ่งพล่านขึ้นมา หรือบางทีก็เป็นความคิดในอนาคต สิ่งที่เป็นไปไม่ได้เหล่านี้จะดึงท่านไปเรื่อยๆ ผลักท่านไปเรื่อยๆ
ท่านไม่สามารถหยุดความคิดได้โดยตรง ท่านต้องเข้าใจเรื่องนี้ให้ได้ เพราะว่า…ความคิดไม่ใช่อะไรเลย นอกจากเป็น
” คนรับใช้ของความปรารถนา” ตอนที่ความปรารถนาอยู่ที่นั่น เจ้านายอยู่ที่นั่น คนรับใช้ก็พร้อมที่จะทำงาน
ประเด็นไม่ได้อยู่ที่เรื่องความคิด แต่มันเป็นเรื่องของความปรารถนา ความคิดไม่เคยหยุดได้ด้วยตัวของมันเอง มันจะหยุดได้ต่อเมื่อ…
จิตที่ปรารถนานั้นหายไป
.
.
โอโช OSHO