เรามักเข้าใจกันว่าต้องมีการกระทำให้มันเข้าไปในจิต แล้วต้องมีการกระทำให้มันออกมาฐานกาย
อันนั้นมันยังมีการกระทำเกิดขึ้น มันเป็นแค่สมถะกรรมฐาน วิปัสสนาคือมันเข้าออกเองตามธรรมชาติ
เรารู้เฉยๆ เหมือนลูกข่างเวลาหมุน ช่วงแรกจะไหว แล้วมันก็นิ่งเอง จิตก็เหมือนกัน มันไหว เมื่อนิ่งแล้ว มันสะสมพลังเต็มเปี่ยม
มันก็หลุดจากแรงดึงดูดของอายตนะทั้งหมด ในขณะที่เราเต้นแบบนี้ถามว่าเราอยู่ตรงไหน
ในกาย ในเวทนา ในจิต หรือในธรรม มันรวมกันหมดเลย วนเวียนกันเป็นมหาสติปัฏฐาน
ดำเนินไปเองตามธรรมชาติ ไม่ต้องมีการสั่งการควบคุม
จะทำให้เราเห็นอารมณ์ทั้งภายนอกภายใน
พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย