กิเลสเป็นกลางๆ มันไม่ใช่สิ่งที่เลวร้าย หรือสิ่งที่ดีเลิศ อยู่ที่ว่าเราจะบ่มเพาะกิเลสไปทางด้านใด กิเลสคือความเคยชินเท่านั้นเอง
เราบ่มเพาะแบบไหนเราก็เป็นแบบนั้น ถ้าเราเข้าใจภาษาผิด คำว่ากรรมเหมือนกัน “กรรม” ส่วนมากเราจะมองในแง่ลบทันทีว่าสร้างกรรม
สร้างกรรม กรรมคือการกระทำ เรากระทำดี ก็กลายเป็นกรรมดี เราทำชั่วก็กลายเป็นกรรมชั่ว กรรมดี เรียก “กุศลกรรม”, กรรมชั่ว เรียก “อกุศลกรรม” มันมี 2 ด้าน
กิเลส ก็เหมือนกัน กิเลสที่ดี เราใฝ่ดี ก็ดีแล้ว แต่ถ้าไปหลงดีเมื่อไหร่จะกลายเป็นความชั่วร้ายอย่างยิ่ง หลงทำดีจนทรมานตัวเอง
ไม่หลับไม่นอน อยากให้มันสำเร็จ อยากทำความดีจนตัวเองเดี้ยง อันนี้กลายเป็นสิ่งชั่วร้าย
ทำดี ก็ดีแล้ว ทำแค่พอดี แต่ไม่ติดดี แล้วก็ละชั่ว ละชั่วไม่ใช่รังเกียจชั่วมากมาย ไปดูถูกคนอื่น เราดูถูกคนอื่นก็เป็นความชั่วร้ายอย่างยิ่ง
เรายอมรับว่าชั่วเป็นแบบนี้ เราละมัน เราไม่ต้องไปทำมันเท่านั้นเอง แต่เราทำลายมันไปจากโลกนี้ไม่ได้ มันเป็นของคู่
มันมีไว้ให้เราเรียนรู้ เมื่อเรารู้แล้วทั้งดี ทั้งชั่วเราก็ไม่ไปติดทั้งนั้น เราก็ทำดี ทำแค่พอดี ไม่ติดดี แล้วก็ละชั่ว ไม่ได้ปฏิเสธชั่ว แล้วก็ไม่ไปหลงชั่ว
พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย