บุญ คือ เครื่องชำระจิต และความสุขที่เกิดขึ้นจากการชำระนั้น การให้ทานได้บุญ เพราะได้ชำระความตระหนี่ ความเห็นแก่ตัว
รักษาศีลได้บุญ เพราะได้ชำระเจตนาเบียดเบียนต่างๆ แต่ถึงจะให้ทานเป็นประจำ และรักษาศีลเป็นอาจิณ
ยังมีกิเลสหลายตัวที่ยังไม่ได้รับการกระทบกระเทือนเลย การภาวนา จึงถือว่าเป็นการทำบุญอย่างสูงสุด
เป็นกิจกรรมที่มุ่งต่อการถอดถอนรากเหง้าของกิเลสโดยตรง ถ้าเราไม่ภาวนา บุญที่เกิดจากการให้ทานและรักษาศีล
จะไม่มั่นคงและเสื่อมได้… ถ้าใครยังไม่เข้าใจในจุดนี้จะชอบอ้างว่า…ยังไม่มีเวลาภาวนา
ถ้าใครเข้าใจในจุดนี้…จะถือว่าชีวิตนี้เวลาไม่พอที่จะไม่ภาวนา
พระอาจารย์ชยสาโร