การปฏิบัติไม่ได้เกี่ยวกับอักขระ

พยัญชนะ หรือ คำพูดอะไรหรอก

ที่รู้ว่า..ตนไม่รู้ก็ดีแล้ว

ส่วนธรรมะให้ดูที่จิตของตัวเอง

ปฏิบัติที่จิต เมื่อเข้าใจจิตแล้ว

อย่างอื่นก็เข้าใจได้เอง

– หลวงปู่ดุลย์ –

คนที่อยู่ในวิถีของการปฏิบัติธรรม บางทีก็ไม่ยอมตัดบ่วง แต่ยังไปเพิ่มบ่วงใหม่เรื่อยๆ อันนี้เป็นปัญหา
บางทีปัญหาไม่ได้อยู่ที่ว่าเราไม่มีบารมี ปัญหาอยู่ที่ว่าเราไม่ยอมตัดบ่วงนี้ทิ้ง จิตจึงไม่มีวันอิสระ
แถมไปสร้างบ่วงใหม่เรื่อยๆ เพราะทิฐิมานะ อัตตาตัวตน กิเลสต่างๆ
เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่เราผู้ปฏิบัติธรรม ต้องเข้าใจ และต้องเตือนตัวเองบ่อยๆ “อย่าประมาท”

-พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย-

เรื่องจิตวิญญาณ อย่าไปคิด คิดอย่างไร ก็ไม่รู้ ปฏิบัติอย่างเดียว เรียนรู้ด้วยการปฏิบัติ พระพุทธเจ้าตรัสว่า อย่าเพิ่งเชื่อตำรา เพราะภาษามันหยาบเกินไป พระองค์ทรงใช้ภาษามาบอกเราว่า …ท่านจงมาดูเถิด ปฏิบัติเถิด ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา ตถาคต เมื่อเราเข้าถึงธรรมแล้ว เราจะเข้าใจสิ่งที่พระองค์ตรัสรู้ เพราะสิ่งนั้นพูดด้วยภาษาไม่ได้

-พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย-

สิ่งปรุงแต่งทั้งหลายทั้งปวง คือตัวทุกข์  มันไม่ใช่ธรรมะ  มันไม่ใช่ธรรมชาติ  มันเป็นสิ่งที่เราปรุงขึ้นเอง  กิเลสก็ไม่ใช่ธรรมชาติ  กิเลสเป็นสิ่งที่เราปรุงแต่งขึ้นมา  แต่ธรรมชาติของกิเลส  มันก็มีหน้าที่ลงโทษเรา  ถ้าเราไปหลงมัน

-พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย-

เราต้องสงบอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่วุ่นวายได้ เพราะชีวิตเราอยู่ข้างนอกมันไม่ได้เงียบอย่างที่เราคิด
เราต้องสู้ความจริง การฝึกจิต เราต้องฝึกให้จิตรู้เท่าทันสิ่งที่มากระทบ
เงียบก็สงบได้ เสียงดังก็ต้องสงบได้ อยู่เฉยๆก็ต้องสงบ เคลื่อนไหวก็ต้องสงบ เพราะชีวิตเรามันไม่ได้นั่งอยู่เฉยๆอย่างเดียว
ชีวิตเรามันต้องเคลื่อนไหว ต้องอยู่กับสิ่งที่มากระทบทางหู ตา จมูก ลิ้น ทางกายภาพ
การฝึกจิต คือ ต้องฝึกจิตให้รู้เท่าทันอารมณ์ทั้งภายนอกและภายใน

ต้องฝึกจิตให้รู้เท่าทันสิ่งที่มากระทบ

-พ่อครู บัญชา ตั้งวงษ์ไชย-

คำว่าวางไม่ได้แปลว่าทิ้งภาระหน้าที่
หน้าที่คือธรรมะ ธรรมะคือหน้าที่
การทำหน้าที่คือหนทางไปสู่ความหลุดพ้น วางความยึดมั่นถือมั่น
วางความกังวลห่วงใย ทำหน้าที่อย่างดีที่สุดอย่างมีความสุข
ไม่ใช่วางทั้งหมดแล้วทิ้งมาอยู่ที่ป่าทั้งหมด

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

เรามีหน้าที่ มาที่นี่เพื่อดูแลตัวเอง ปรับเปลี่ยนตัวเองไม่ใช่ไปสนองตัณหาตัวเอง ทำตามอารมณ์ตลอด เรากำลังมาเปลี่ยนนิสัยเรา ต้องฝืนตัวเองตลอด
เรากำลังมาเปลี่ยนนิสัยเรา ต้องฝืนตัวเองหน่อยนึง ฝืนกิเลสตัวเองนะ ทุกคนมีปัญหาหมดแหละ ไม่มีใครแม้แต่หนึ่งคนไม่มีปัญหา
-พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย-

❝ “ใจ” มีอันเดียวไม่ได้มาก ที่ว่ามากๆนั้นเป็นอาการของใจต่างหาก ผู้ที่ไม่ได้ฝึกอบรมชำระอาการของใจ ให้ยังเหลือหนึ่งแล้ว สัจธรรมของจริงจะไม่ปรากฏให้เห็นเลย เห็นก็แต่อาการของใจนั่นแล ❞

– หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี –

❝ วางการปล่อยไว้ก่อน อย่าเพิ่งปล่อยวาง เมื่อปัญญาเกิด…จิตมีธาตุรู้ เขาจะแจ้งของเขาเอง ยึดทางสายกลางไว้ก่อน ความพอดี จะทำให้ดีพอ หลายคนอยากดีสมบูรณ์แบบ แต่ดีอย่างไร…ก็ไม่พอ เพราะ…ไม่พอดี… ❞

– พระอาจารย์นวลจันทร์ –

❝ ธรรมะคือหน้าที่ที่ถูกต้องแก่ความรอด ไม่ใช่ธรรมะท่องบ่น ไม่ใช่ธรรมะพิธีรีตอง ไม่ใช่ธรรมะบนธรรมาสน์ หรือเป็นเสียงที่แสดงอยู่ ธรรมะคือการปฏิบัติหน้าที่ที่ถูกต้อง …แก่ความรอด แก่การดับทุกข์… ❞

– ท่านพุทธทาส –

❝ อย่าห่วงอนาคตมาก อนาคตมันมีอยู่แล้ว พรุ่งนี้ก็อนาคต ปีหน้าก็อนาคต ทำปัจจุบันให้มันดีที่สุด พรุ่งนี้มันก็ดี ปีหน้ามันก็ดี ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ คนไทยเราส่วนใหญ่ยังนับถือศาสนาคิด ไม่ได้ถือศาสนาพุทธ ถึงแม้จะบอกตัวเองว่าเป็นพุทธก็ตาม
คือพึ่งแต่ความคิด ถือเอาความคิดเป็นที่พึ่ง เป็นสรณะ ไม่ได้ถือเอาความรู้เป็นที่พึ่ง
มันก็เลยทุกข์เพราะไปเชื่อแต่ความคิดปรุงแต่ง แต่ถ้านับถือศาสนาพุทธจะต้อง
เอาความรู้จริงเป็นที่พึ่ง เป็นสรณะ ถึงจะหมดทุกข์ได้ในชาตินี้แน่นอน ❞

– หลวงพ่อดิเรก พุทธยานันโท –

❝ เราไม่ต้องแสวงหา ความแปลกๆใหม่ๆอยู่ตลอดเวลา ให้มารู้จัก มาตระหนักกับสิ่งที่มันมีอยู่แล้วตามธรรมดา ปัญญาไม่ได้เกิดจากสิ่งที่ผิดปกติ แต่มันเกิดจาการรับรู้ อย่างทะลุปรุโปร่งต่อสิ่งที่ปกติ ❞

– พระอาจารย์ชยสาโร –

❝ เราปฏิบัติเพื่อที่จะพ้นทุกข์ ไม่ใช่ปฏิบัติเพื่อที่จะเป็นโน่นเป็นนี่ …อย่าเสียเวลาชีวิต… ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ ดับทุกข์ในพุทธศาสนาไม่ใช่เรื่องไปสวรรค์ แต่เป็นเรื่องการมีชีวิตอยู่อย่างไม่มีสิ่งใดรบกวน …คือไม่มีทุกข์… ❞

– ท่านพุทธทาส –

❝ ชอบปฏิบัติเสียก่อน จึงจะเป็น “ผู้ปฏิบัติชอบ” ถึงแม้ว่าการปฏิบัติของเรานั้นยังไม่ถึงขั้นที่เรียกว่าการปฏิบัติชอบ
อย่างน้อยที่สุดขอให้เราชอบปฏิบัติเสียก่อน อย่าไปจริงจังเกินไป อย่าตึงเครียดจนเกินไป ต้องหาความพอดีใน
การปฏิบัติ มีความพอดีระหว่าง ความเพียร กับ ความผ่อนคลาย ❞

– พระอาจารย์ชยสาโร –

❝ …อ่านหนังสือธรรมะ เพื่อประดับความรู้ ความรู้ไม่ใช่ลิเก ไม่ใช่หมอลำ ไปประดับมันทำไม 
อ่านหนังใจตัวเองนั่นดีกว่า ธรรมะเกิดขึ้นที่ใจ มันมากและละเอียดกว้างไกลกว่า
ส่วนที่เขียนไว้ในหนังสือมันส่วนน้อย มีไม่มาก ไม่ละเอียด เท่าเกิดในจิตใจหรอก… ❞
– หลวงพ่อชา –

❝ ความไม่รู้จักพอมันทุกข์ เป็นทุกข์เพราะไม่รู้จักตัวเอง มันเมาแต่เสาะหาครูบาอาจารย์ เสาะหาธรรม
แต่ไม่รู้จักว่าธรรมในตน ธรรมมิใช่นอกตน ฟังมาแล้วหลายครู หลายอาจารย์ หลายสำนัก
แต่สำนักในตน …รู้จักได้หรือยัง.. ❞

– หลวงปูจาม มหาปุญโญ –

❝ เมื่อเราปฏิบัติธรรม เราต้องทำใจของเราให้เป็นธรรม ไม่ใช่เอาธรรมะมาตามใจเรา ถ้าปฏิบัติอย่างนี้ ทุกข์ก็จะเกิดขึ้น
แต่ไม่มีใครสักคนหรอกที่จะพ้นทุกข์ไปได้ พอเริ่มปฏิบัติทุกข์ก็อยู่ตรงนั้นแล้ว หน้าที่ของผู้ปฏิบัติจะต้องมีสติ
สำรวม และสันโดษ สิ่งเหล่านี้จะทำให้เราหยุด คือเลิกนิสัยความเคยชินที่เคยทำมาแต่เก่าก่อน ทำไมถึงต้องทำอย่างนี้
ถ้าไม่ทำอย่างนี้ ไม่ฝึกอบรมใจตนเองแล้ว มันก็จะคึกคะนอง วุ่นวายไปตามธรรมชาติของมัน ❞

– หลวงพ่อชา –

❝ คนมีธรรม มิใช่คนอ่านเก่ง จำเก่ง พูดเก่ง แต่ต้องนำธรรมไปปรับปรุง แก้ไข ความคิด การพูด และการกระทำของตนให้ดีขึ้น ❞

– หลวงตามหาบัว –

❝ ที่จริงแล้วหลักคำสอนของพระพุทธเจ้านั้นไม่เหลือวิสัยของใครที่จะเข้าใจได้ เป็นเรื่องง่ายๆ เป็นเรื่องตรงไปตรงมา เรามักจะมองเห็นว่าเป็นเรื่องยาก เพราะเราศึกษาไม่ถูก เพราะเราปฏิบัติไม่ถูก หรือไม่ยอมปฏิบัติเลย ❞

– พระอาจารย์ชยสาโร –

❝ ไม่เห็นแก่ตัว ก็หมดตัว จะยึดถือ นั่นแหละคือ หมดมูลเหตุ กิเลสหาย ไม่อาจโลภ- โกรธ-หลง คงใจกาย สะอาด-สว่าง- สงบได้ ฝ่ายนิพพานฯ ❞

– พุทธทาสภิกขุ –

❝ การปฏิบัติธรรมนี้ มีสติสัมปชัญญะ ระลึกเข้ามาสู่กายใจนี้บ่อยๆ ไม่ปล่อยให้จิตเพลินไปด้วยความคิด ความนึก ความจำหมาย อะไรภายนอกนั้น จนลืมเนื้อลืมตัว ไม่ได้ทวนกระแสจิตเข้ามาภายใน นานๆจึงจะมีทีหนึ่ง มันจะไม่ทันกับความหลงเลย เดี๋ยวความหลงก็ครอบงำจิตใจทันทีเลย ดังนั้นต้องหมั่นระลึกเข้ามาหากายหาใจนี้เสมอๆ ❞

– หลวงปู่เหรียญ –

❝ ทุกข์ทั้งหลายอยู่ที่ตัวอุปาทานความยึดถือ เมื่อจิตไม่ยึดถือ จิตรู้จักปล่อยวาง ทุกข์มันมีมันก็มีอยู่ที่ก้อนทุกข์ของเขาต่างหาก
เมื่อจิตไม่ไปยึดไปถือมันก็ไม่ทุกข์ไม่ร้อน เหมือนไฟมันจะร้อนแค่ไหนก็เป็นเรื่องของไฟ ถ้าเราไม่เอามือไปแหย่
มันจะร้อนได้อย่างไร มันก็ร้อนอยู่ที่ไฟ ไม่ร้อนที่ตัวเรา ❞

– หลวงปู่สิม –

❝ อย่าไปคิดว่าเวลาเราแก่ หรือเวลาเจ็บไข้ได้ป่วย หรือใกล้ๆจะแตกจะตายแล้วจึงภาวนา ถ้าคิดอย่างนั้นก็เป็นอันว่าคิดผิด เพราะเวลาอยู่ดี สบายนี้แหละ เป็นเวลาที่เราจะต้องริเริ่มภาวนาให้ได้ให้ถึง กิเลสอะไรที่ยังไม่ออกจากจิตใจเราก็จะได้ละกิเลสนั้นเสีย ❞

– หลวงปู่สิม พุทธาจา –

❝ คนเราถ้าให้ได้แล้ว…มันไม่มีเงื่อนไข… มันไม่อ้างโน่นอ้างนี่ ให้แบบมีเงื่อนไขมันไม่ใช่บุญ มันเป็นแค่กิริยาในการทำบุญ แต่จิตไม่เป็นกุศลเลย ไม่ใช่เราทำแล้วได้อะไร เราดีใจอย่างไรนั้น อันนั้น…มันเป็นกิเลส ❞
– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ คนส่วนใหญ่เข้าใจว่าปฏิบัติธรรมคือนั่งหลับตา ฝึกสมาธิ เจริญสติ นั่งกรรมฐาน อันนั้นไม่ใช่การปฏิบัติธรรม อันนั้นเรียกว่า…ไปฝึกวิชาทำสมาธิ ฝึกวิชาเจริญสติ ปฏิบัติธรรมคือมรรค ผล นิพพาน มรรคคือ ทาน ศีล ภาวนา ตลอด25ปีพ่อครูทำอยู่3อย่างนี้ ทาน ศีล ภาวนา ทำดี ละชั่ว ขัดเกลาจิตให้ผ่องใส ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ ถ้าเราเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง ยึดมั่นถือมั่นในตัวของตัวเอง เราจะมองไม่เห็นความจริง ยุคนี้สมัยนี้สิ่งเร้าใจมันมีมากขึ้น เพราะเรามักมาก อยากได้ความรู้เยอะๆ รู้ไปทั่วโลกเลย แต่ทำจริงๆทำไม่ได้สักอย่าง พ่อครูยอมเปลี่ยนแปลงตามเหตุและปัจจัย…เพื่อมรรคผล ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ เหตุแห่งทุกข์คือตัวตัณหา ไม่ใช่เป็นเพราะไม่มี แต่เป็นเพราะอยากมี เพราะคิดว่าตนเองยังขาด จึงแสวงหาสิ่งมาชดเชย เพราะไม่พอใจเพียงแค่มี …จึงเติมไม่มีวันเต็ม ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ รู้ธรรม คือ รู้โลกอย่างแจ่มแจ้ง เห็นธรรม คือ เป็นตามความเป็นจริง รู้ธรรม ไม่ได้แปลว่ารู้มาก เห็นธรรม ไม่ได้เห็นจากการปรุงแต่ง ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ ทำไมเราต้องมาปฏิบัติธรรม ปฏิบัติเพื่อให้เราเห็นธรรม เห็นสัจธรรม ความจริงตามธรรมชาติ โดยเฉพาะความจริงเรื่องกรรม เรื่องการเวียนว่ายตายเกิด บาปบุญคุณโทษ มันไม่มีเครื่องมือชั่ง ตวง วัด วิทยาศาสตร์จึงเข้าไปไม่ถึง ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ อารมณ์ต่างๆในตัวเราเกิดขึ้น อารมณ์ข้างนอกมากระทบ อารมณ์ข้างในโผล่ขึ้น เราเห็นมันชัดมาก นี่แหละคือวิปัสสนา วิปัสสนาคือรู้แจ้งเห็นจริง รู้เท่าทันอารมณ์ที่เกิดขึ้น วิปัสสนาทำให้เกิดปัญญา ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ ปฏิบัติธรรมเพื่ออะไร ชาวพุทธไม่ได้ปฏิบัติ …เพื่อจะได้อะไร… …เพื่อจะเป็นอะไร… …เพื่อจะมีอะไร… แต่ปฏิบัติเพื่อปล่อยวาง ❞

– พระอาจารย์ชยสาโร –

❝ ต้นเหตุที่แท้จริงของโทสะมิใช่อยู่ที่รูป มิใช่อยู่ที่ตา มิใช่อยู่ที่เสียง มิใช่อยู่ที่การรู้เรื่อง แต่อยู่ที่ความคิดปรุงหรือปรุงคิด ดังนั้น การควบคุมความคิดที่ถูกต้อง มิให้เป็นเหตุนำให้เกิดโทสะ จึงเป็นการแก้ที่ต้นเหตุ เป็นการแก้ที่ได้ผลอย่างแท้จริง ❞

– สมเด็จพระญาณสังวร –

❝ เราปฏิบัติธรรมไม่ว่าจะเป็นขั้นตอนไหน ไม่ได้ปฏิบัติเพื่อจะได้อะไร ปฏิบัติเพื่อจะลด ละ เลิก ถ้าปฏิบัติแล้วเพื่ออนาคตดีขึ้น เพื่อมั่งคั่งร่ำรวยแล้ว อันนั้นไม่ใช่ปฏิบัติธรรม ทางที่จะพ้นทุกข์ เราต้องลด ละ เลิก ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ วิปัสสนากรรมฐานมิใช่เป็นเรื่องของการนั่งหลับตา เพื่อให้เห็นภาพวิจิตรพิสดาร หรือเพื่ออิทธิฤทธิ์ใดๆ วิปัสสนากรรมฐานเป็นเรื่องของการศึกษาชีวิต เพื่อที่จะปลดเปลื้องความทุกข์นานาประการออกเสียจากชีวิต หรือปลดเปลื้องชีวิตออกเสียจากความทุกข์ ❞

– หลวงพ่อจรัญ –

❝ มนุษย์เรานี้ถ้ามีเศรษฐกิจอย่างเดียวไม่พอ “รวย”แปลว่ามีเยอะ ไม่ได้แปลว่า“สุข” “จน”แปลว่าไม่มี ไม่ได้แปลว่า“ทุกข์” ถ้าจิตไม่มีปัญญา…จะสุขไม่เป็น ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ ทำบุญแล้วให้มันเป็นบุญ ทำบุญตามบุญมันไม่ใช่บุญ ทำบุญอย่ามีเงื่อนไข …ยังมีถูกใจ…ไม่ถูกใจ… ก็กลายเป็นแค่บุญกิริยา แต่จิตไม่เป็นกุศลเลย ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ เราปฏิบัติธรรมเพื่อฝืนใจตัวเอง ใจเป็นโกดังเก็บกิเลสทั้งหมด พอไม่ได้ดั่งใจก็อ้างโน่นอ้างนี่ เพื่อที่จะสนองกิเลสตัวเอง ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ รู้มากอาจจะทุกข์มาก เพราะว่าอาจจะใช้ความรู้ก่อสิ่งที่ให้เกิดโทษ เกิดทุกข์ได้มาก หรือว่ารู้มาก ยึดถือมาก เกี่ยวเกาะมากก็ทุกข์มาก ถ้ารู้น้อยอาจจะทุกข์น้อยกว่าก็มีเป็นอันมาก ❞

– สมเด็จพระญาณสังวร –

❝ ยิ่งปฏิบัติ…ยิ่งต้องลดอัตตา ลดทิฐิ ลดตัวตน จึงจะเป็นทางพ้นทุกข์ ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ ทำบุญนี้ไม่ได้ซื้อวิมานในสวรรค์ …นั้นมันไม่ได้ทำบุญ… ทำบุญนี้ต้องสละ สิ่งที่เห็นแก่ตัวนั่นออกไป เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น …นี่เรียกว่า ทำบุญ… ❞

– พุทธทาสภิกขุ –

❝ เรื่องจิตวิญญาณอย่าไปคิด คิดอย่างไรก็ไม่รู้ ปฏิบัติอย่างเดียว เรียนรู้ด้วยการปฏิบัติ พระพุทธเจ้าตรัสว่าอย่าเพิ่งเชื่อตำรา เพราะภาษามันหยาบเกินไป พระองค์ทรงใช้ภาษามาบอกเราว่า…ท่านจงมาดูเถิด ปฏิบัติเถิด… ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา ตถาคต เมื่อเราเข้าถึงธรรมแล้ว เราจะเข้าใจสิ่งที่พระองค์ตรัสรู้ เพราะสิ่งนั้นพูดด้วยภาษาไม่ได้ ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ การชนะโดยไม่เบียดเบียนใครเป็น…ความดีชั้นตรี การชนะที่เกื้อกูลเขาด้วยเป็น…ความดีชั้นโท การชนะความ ชั่วของตนเองเป็น…ความดีชั้นเอก ❞

– สมเด็จพระญาณสังวร –

❝ อย่าปล่อยให้ลมหายใจสูญเปล่า โดยที่ไม่เคยได้ใช้ประโยชน์จากความเป็นมนุษย์ในชาตินี้ ….อย่าประมาท…. เพราะเวลาบนโลกของเราน้อยลงไปทุกทีแล้ว ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ ในทางธรรมอยากก้าวหน้าต้องถอยหลัง ถอยเข้าไปสู่พุทธจิต ถอยเข้าสู่นิพพาน มันไม่ใช่เรื่องไกลตัว มันไม่ใช่เรื่องใกล้ตัว มันเป็นเรื่องอยู่ข้างในตัว ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ ถ้าเราไม่ยอมฝืนกิเลสตัวเอง …มันก็ไม่เข้มแข็ง ❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ไตรสิกขาหรือศีล สมาธิ ปัญญา หรือทาน ศีล ภาวนา เป็นเครื่องมือวิชาประจำตัวมนุษย์ ทำให้เราเอาตัวรอดเป็นยอดดี แต่ตอนนี้เราเรียนวิชาการเพื่อให้เราเอาตัวรอด เรื่องเศรษฐกิจเท่านั้น เหมือนเรากลายเป็นคนเห็นแก่ตัว เอาตัวรอดสร้างฐานะเฉพาะตัวเอง อย่างมากเราก็ไม่เดือดร้อนทางเศรษฐกิจ แต่เราไม่รอดจากปากเหยี่ยวปากกา เราไม่รอดจาก…ความทุกข์ เราไม่รอดจาก…การเกิด เราเป็นแค่คนเห็นแก่ตัวเท่านั้นเอง❞

– พ่อครูบัญชา ตั้งวงษ์ไชย –

❝ ถ้าปฏิบัติด้านจิตใจสูงขึ้น ใจที่จะอวดมันไม่มี ที่จะอวดมั่งอวดมี อวดศีล อวดรู้อะไรต่างๆ มันหายไปจากใจเรา เราอยู่ได้โดยปกติ ❞

– ปัญญานันทภิกขุ –

❝ ในทางโลก การได้มามากๆเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา แต่ในทางธรรม การสละ สิ่งที่มีมากๆให้หมดไป แม้แต่สิ่งที่ละเอียดอ่อนภายในใจได้ …ท่านว่าประเสริฐสุด ❞

– หลวงปู่จันทร์ศรี  จนฺททีโป –

❝ จงฝึกกรรฐานฝึกวิปัสสนาให้มีสติ อย่าบ้า ฝึกบ้าๆบอๆ เพ้อเจ้อ จะเห็นนรก จะเห็นสวรรค์ จะได้วิเศษ จะได้ศักดิ์สิทธิ์ จะได้ขลัง อย่างนั้นไม่เท่าไรก็จะได้ไปอยู่โรงพยาบาลบ้า …แล้วมันก็ไม่ได้สติด้วย… ❞

– พุทธทาสภิกขุ –

❝ พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนให้เรา…ทิ้งหน้าที่การงาน… ออกมาอยู่ในที่สงบอยู่ตลอดเวลา เราต้องทำงานตามหน้าที่ที่เรามี …ทำงานด้วยปัญญา… ทำงานด้วยจิตใจที่เต็มไปด้วยความกรุณา ทำงานด้วยจิตใจที่เป็นตัวเอง คือ บริสุทธิ์ ❞

– ปัญญานันทภิกขุ – 

❝ มนุษย์สัตว์ทั้งหลายกลัวความตาย แต่ยินดีกับความเกิด เมื่อเกิดแล้วไม่มีตาย…ไม่มี ต้องตายแน่ๆ ผู้กลัวความตายจึงต้องควรชำระโมหะ อวิชชาที่ห่อหุ้มจิตอันเป็นต้นเหตุให้หมดจด จึงจะไม่เกิดไม่ตายอีก ควรจะกลัวการเกิด อย่าไปกลัวความตายเลยจึงจะถูก ❞

– หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี –